Scherven brengen geluk?
Door: Hennieke
Blijf op de hoogte en volg Hennieke
16 Februari 2015 | Denemarken, Århus
Dat scherven geluk brengen is nooit echt bewezen denk ik, maar als ze inderdaad geluk brengen dan krijg ik de komende tijd héél veel geluk :). Er zijn namelijk al heel wat scherven gevallen sinds ik verhuisd ben..
Vandaag brachten de scherven mij overheerlijk voedsel van één van mijn huisgenoten. Ik liet mijn ovenschaal met mijn avondeten vallen en meteen kwamen er wat huisgenoten aanrennen om te vragen of het wel gaat. Toen ze de ravage zagen snelden ze er weer vandoor om een veger en blik te halen en om het mengsel van scherven, doperwtjes, mais, tomaat, wortels en aardappels op te vegen. Toen dat gebeurt was kwam hij me ook nog eens een bord eten brengen! Ik merk steeds meer dat het hier een op hun eigen manier een hechte 'familie' is. Ze zijn allemaal ongelofelijk behulpzaam en staan altijd voor je klaar. Binnenkort maar eens een echte Hollandse appeltaart voor iedereen hier maken (dat moeten er waarschijnlijk twee worden aangezien hier zo'n dertien mensen wonen, maar het kunnen er ook meer zijn..).
Vandaag was mijn eerste dag school, moe en hongerig toen ik thuis kwam natuurlijk. Je kunt je vast wel voorstellen dat ik niet echt happy was toen mijn eten op de grond viel (gelukkig waren daar mijn helden). Het fietsen door Århus was weer een heel avontuur. Samen met een klasgenoot die ook op de campus woont zijn we naar school gefietst, natuurlijk fietsten we niet direct goed.. Hoe kan het ook anders :). Gelukkig was het niet zo erg als zaterdag. Toen heb ik de hele middag rondjes door Århus gefietst :(. Het was zelfs zo dat ik na een hele fietstocht gewoon opnieuw(!) bij de Ikea stond... En de Ikea is écht ver fietsen vanaf mijn huis. Maar gelukkig ging het dit keer best soepel, op het laatste stukje in het centrum na. Morgen gaat het vast beter :) en over vier maand weet ik niet anders. Het is trouwens heel raar om hier te fietsen, soms moet je gewoon op de ringweg fietsen en steek je kruispunten met driebaanswegen over tegelijk met een hele stroom auto's. En op plekken waar de gemiddelde Nederlander denkt; 'hier mag zeker en vast niet gefietst worden', fietsen de Denen gewoon rustig verder. Ik vind het allemaal nog wel een beetje griezelig maar fiets gewoon stug door :). Dat moet ook wel want die heuvels zijn hier echt enorm vergeleken bij het oh zo vlakke Groningen. Ik had vandaag een gesprekje met een klasgenoot uit Kameroen en hij vond het heerlijk fietsen hier, zo vlak! Haha, ik keek hem met enorme vraagtekens aan natuurlijk.. Hoezo vlak? Maar ja, Kameroen schijnt enorme bergen te hebben. Het is maar net waarmee je het vergelijkt.. En ik ben overduidelijk verwend met het vlakke Holland.
Mijn klasgenoten zijn trouwens erg leuk. Ze komen overal vandaan en zijn allemaal heel sociaal. En de vakken zien er ook allemaal erg interessant uit. Het eerste huiswerk is al binnen :) (en ook al af, beginners enthousiasme denk ik..) Het gaat vast en zeker een hele toffe tijd worden hier. Die scherven werken nu al :).
Vandaag brachten de scherven mij overheerlijk voedsel van één van mijn huisgenoten. Ik liet mijn ovenschaal met mijn avondeten vallen en meteen kwamen er wat huisgenoten aanrennen om te vragen of het wel gaat. Toen ze de ravage zagen snelden ze er weer vandoor om een veger en blik te halen en om het mengsel van scherven, doperwtjes, mais, tomaat, wortels en aardappels op te vegen. Toen dat gebeurt was kwam hij me ook nog eens een bord eten brengen! Ik merk steeds meer dat het hier een op hun eigen manier een hechte 'familie' is. Ze zijn allemaal ongelofelijk behulpzaam en staan altijd voor je klaar. Binnenkort maar eens een echte Hollandse appeltaart voor iedereen hier maken (dat moeten er waarschijnlijk twee worden aangezien hier zo'n dertien mensen wonen, maar het kunnen er ook meer zijn..).
Vandaag was mijn eerste dag school, moe en hongerig toen ik thuis kwam natuurlijk. Je kunt je vast wel voorstellen dat ik niet echt happy was toen mijn eten op de grond viel (gelukkig waren daar mijn helden). Het fietsen door Århus was weer een heel avontuur. Samen met een klasgenoot die ook op de campus woont zijn we naar school gefietst, natuurlijk fietsten we niet direct goed.. Hoe kan het ook anders :). Gelukkig was het niet zo erg als zaterdag. Toen heb ik de hele middag rondjes door Århus gefietst :(. Het was zelfs zo dat ik na een hele fietstocht gewoon opnieuw(!) bij de Ikea stond... En de Ikea is écht ver fietsen vanaf mijn huis. Maar gelukkig ging het dit keer best soepel, op het laatste stukje in het centrum na. Morgen gaat het vast beter :) en over vier maand weet ik niet anders. Het is trouwens heel raar om hier te fietsen, soms moet je gewoon op de ringweg fietsen en steek je kruispunten met driebaanswegen over tegelijk met een hele stroom auto's. En op plekken waar de gemiddelde Nederlander denkt; 'hier mag zeker en vast niet gefietst worden', fietsen de Denen gewoon rustig verder. Ik vind het allemaal nog wel een beetje griezelig maar fiets gewoon stug door :). Dat moet ook wel want die heuvels zijn hier echt enorm vergeleken bij het oh zo vlakke Groningen. Ik had vandaag een gesprekje met een klasgenoot uit Kameroen en hij vond het heerlijk fietsen hier, zo vlak! Haha, ik keek hem met enorme vraagtekens aan natuurlijk.. Hoezo vlak? Maar ja, Kameroen schijnt enorme bergen te hebben. Het is maar net waarmee je het vergelijkt.. En ik ben overduidelijk verwend met het vlakke Holland.
Mijn klasgenoten zijn trouwens erg leuk. Ze komen overal vandaan en zijn allemaal heel sociaal. En de vakken zien er ook allemaal erg interessant uit. Het eerste huiswerk is al binnen :) (en ook al af, beginners enthousiasme denk ik..) Het gaat vast en zeker een hele toffe tijd worden hier. Die scherven werken nu al :).
-
17 Februari 2015 - 10:08
Tineke:
Haha, het maakt ook niet uit hoe ver je reist hè.. je komt toch weer bij de IKEA uit. Heb ik nou ook altijd last van ;P! -
17 Februari 2015 - 16:11
Opa Velvis:
Hennieke toch!
Dat valt me wat tegen. Je bent toch nog geen hele echte Velvis, hoor. Dat verdwaalt maar in de eigen omgeving, dat kan toch niet? Een papieren kaart doet wonderen!
En misschien kan de andere opa je nog een electrische fiets lenen.
Opa V. -
17 Februari 2015 - 21:05
Hennieke:
Haha Opa, hier moet ik mezelf toch echt even verdedigen om de familienaam hoog te houden ;). Na vijf dagen in Aarhus duf ik dit nog niet mijn eigen omgeving te noemen :). Maar ik moet zeggen dat we vandaag in één keer goed zijn gereden, zelfs de terugreis terwijl we die nog nooit gefietst hadden.. En dat zonder kaart :). Die elektrische fiets lijkt me wel wat ja, gek genoeg zie je die hier nog heel weinig.. In Nederland zie je ze overal terwijl het me hier toch echt meer noodzakelijk lijkt..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
