Welkom in Tanzania

Na een vlucht van acht uur en een dik half uur vertraging kwamen we aan in Arusha. Het was al donker toen we aankwamen en we hadden veel zin om naar het YMCA te gaan om te ontspannen en te slapen. Maar de douane had andere plannen... De ene na de andere koffer werd eruit gepikt om gecontroleerd te worden. Bert had ons allemaal een extra koffer meegegeven met materialen voor de school, dus dat werd natuurlijk volop geïnspecteerd. Zodra een koffer gecontroleerd was legden wij de koffer op het karretje om naar ons busje te brengen. Maar de medewerker van de controle floot koffer na koffer terug. Ze waren al gecontroleerd maar moesten toch terug voor een tweede en soms zelfs derde of vierde controle. Uiteindelijk reden we rond kwart voor elf weg bij het vliegveld en zijn we zo'n twee uur bezig geweest om de koffers door de douane te krijgen. In het YMCA (hostel in Moshi) was een bruiloft aan de gang en hebben we even om het hoekje gekeken. Kort daarna zijn Annet en ik gaan slapen. De slaapkamer was voor mij wel even wennen. Ik had een beetje verwacht dat het Indonesië achtig zou zijn, maar het was een stuk primitiever en oogde minder schoon. Annet wees me erop dat dit luxe was voor Tanzaniaanse begrippen, dus ik moest mijn verwachtingen lichtelijk bijstellen. Ik moest ook wel een beetje wennen aan het idee van de malariamug haha. Elke keer als mijn hoofd de klamboe raakte dacht ik malaria te krijgen (zie foto hahaha). Uiteindelijk hebben we heerlijk geslapen en zijn we nog malarialoos, maar behaalde resultaten zijn uiteraard geen garantie voor de toekomst. We smeren met Deet, slikken braaf onze malariatabletten en nemen daarnaast een goede probiotica in. Zo moet het vast goedkomen.
Op donderdagochtend zijn we naar het kunstenaarsdorp in Moshi geweest. Wat een prachtige producten verkopen ze daar en wat een talent hebben ze! Het was inmiddels goed heet, dus Annet en ik hebben verkoeling opgezocht in het zwembad van het YMCA. Het water was heerlijk! Na de lunch, een overheerlijke groentesoep, zijn we weer gaan zwemmen. We hadden niet helemaal door dat het al bijna twee uur was, dus toen stond de chauffeur al op de stoep en moesten we in volle vaart dat bad uitkomen. Haha ik dacht dat alles hier "pole pole" was (langzaam langzaam), maar het blijkt "araka araka" te zijn (snel snel). Moest ik weer mijn verwachtingen bijstellen, haha. Na de toeristische route, vol hobbels en gaten en knusse streekjes kwamen we aan bij de school. We werden ontvangen door Anne, de directeur van de school en de groep van het Alfa College. De middag stond in het teken van acclimatiseren, ons plekje vinden en het terrein verkennen. Om zes, zeven uur was het donker en hebben we gezellig gegeten en gekletst. De nachten zijn hier koud, dus had ik heerlijk mijn gebreide sokken aan. Eentje gemaakt door mama en de andere gemaakt door tante Anneke. Epke heeft van allebei de sokken één kwijtgemaakt, dus draag ik gezellig twee verschillende sokken en zo zijn mama en tante Anneke ook nog een klein beetje hier. We hebben heerlijk geslapen onder onze klamboe. Mijn bed was aan de korte kant, of ik ben aan de lange kant, het is maar hoe je het bekijkt.. Daarnaast is het matras vrij dun en het rek wat lattenbodem moet zijn vrij hard en doorgezakt. Vanavond slaap ik dus op de grond. Met een lange tak heb ik een constructie gemaakt voor het ophangen van mijn klamboe en waarschijnlijk komt er nog een gymmatje voor onder het matras. Super deluxe! We zouden eerst misschien in tenten slapen, maar nu slapen de andere dames in tenten en liggen Annet en ik bij de Alfa meiden op de kamer. Vandaag hebben we geschilderd en flink opgeruimd en schoongemaakt en vanochtend heeft Anne ons een rondleiding gegeven over het terrein. De Kilimanjaro is prachtig! En het is hier zo ontzettend rustgevend. Hier komen we de tijd wel door. Het internet is spaarzaam, maar zodra het weer lukt en we weer avonturen beleefd hebben zal ik weer een blogpost schrijven.
Voor nu, lieve groetjes!